ΤΟ SAVOIR VIVRE ΤΟΥ ΚΕΡΑΣΜΑΤΟΣ

Γράφει η Σοφία Μαυραντζά

Βγαίνεις ραντεβού; Μην πάει το μυαλό σου στο πονηρό. Ένα ραντεβού μπορεί να είναι και επαγγελματικό. Ή να δώσεις ραντεβού με ένα φίλο, να πιείτε μία μπύρα. Με μία φίλη, να πείτε τα νέα σας με ένα κοκτέιλ. Σου έχει τύχει να πληρώσεις τα ποτά σε ραντεβού που σε προσκάλεσε κάποιος που τον ενδιαφέρεις σε προσωπικό επίπεδο; Ο λόγος περί ραντεβού λοιπόν, να δούμε ποιος φωνάζει το «γκαρσόν» για να πληρώσει το λογαριασμό -μην πίνεις πολύ, γιατί στο τέλος μπορεί να σε συμφέρει καλύτερα να πληρώσεις τη νύφη.

ΕΡΩΤΙΚΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

Θα ξεκινήσω με μια προσωπική ιστορία. Γνώρισα ένα νεαρό άνδρα, ας πούμε γύρω στα 30. Βγήκαμε πρώτο ραντεβού σε μέρος που εκείνος επέλεξε, χωρίς να περάσει να με πάρει. «Στις 22.00 θα σε περιμένω εκεί», μου είπε. Άντε και πήγα. Παραγγέλνουμε από ένα ποτό. Κόστιζαν: 10 ευρώ το δικό μου και 20 ευρώ το δικό του. Σύνολο: 30 ευρώ. Στο μεταξύ ανεβάζω πυρετό (όχι από το κακό μου -ακόμα) και του λέω ότι δεν αισθάνομαι καλά. Τα ποτά τελειώνουν, με κοιτάει και μου λέει: «Θα πιούμε άλλο;». «Όχι, φίλε, δεν θα πιούμε, έχω πυρετό». Δεν το είπα, αλλά πολύ θα ήθελα. Έτσι αρκέστηκα να τον κοιτάξω σαν κουτάβι. Δεν πτοήθηκε. Σήκωσε το χέρι, μία ευγενέστατη κοπέλα κατέφθασε και παρήγγειλε μόνο για τον εαυτό του ακόμη ένα ποτό, αξίας 10 ευρώ. Σύνολο: 40 ευρώ.

Το πίνει (επιτέλους!) και φτάνει η ώρα για το λογαριασμό. Η ευγενέστατη κοπέλα επανέρχεται και μας ανακοινώνει το λογαριασμό. Βγάζει εκείνος 50 ευρώ από την τσέπη του, βγάζω κι εγώ το πορτοφόλι μου και ΠΡΙΝ το ανοίξω λέει: «Ε, όχι, δεν είναι ανάγκη να τα πληρώσεις όλα». WHAT? Όλα; Ποια όλα; Αυτό ήταν, έπαθα ταραχή. Εν τω μεταξύ, πρέπει να ήταν η μοναδική φορά που έτυχε να έχω μέσα στο πορτοφόλι μου χαρτονομίσματα των 5, 10, 20 και 50 ευρώ. Η μοναδική. Από την ταραχή μου μάλιστα, δεν ήξερα ποιο να πρωτοβγάλω και έβγαλα την κάρτα μου για να βγάλω αμέσως μετά ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ. Του το δίνω, το παίρνει και λέει: «Ε, πολλά μου δίνεις τώρα» και το βάζει στην τσέπη του. Λέω, δεν μπορεί, θα μου δώσει τα ρέστα από τα 50 ευρώ που έδωσε για να πληρώσει. Τα ρέστα έρχονται, μπαίνουν στην τσέπη του (και πάλι), με κοιτάει και μου λέει: «Πάμε;». Απαντάω: «Είσαι οκ;» αναζητώντας με τα μάτια μπροστά στο τραπέζι -τουλάχιστον- το πουρμπουάρ που δεν άφησε ποτέ. «Ναι, ναι, πάμε» είπε.

Βγήκαμε με καταρρακτώδη βροχή. «Να σε πάω στο αυτοκίνητό σου» είπε. «Δεν χρειάζεται, εκείνο εκεί απέναντι είναι» είπα και έδειξα ένα ξένο και άρχισα να τρέχω τάχα μου για να μη βραχώ. «Θα μιλήσουμε» είπα. Μου έστειλε μήνυμα τι ωραία που πέρασε, μου ξαναέστειλε την επόμενη, όπως και δύο ημέρες μετά. Δεν απάντησα. Ξαναέστειλε. Αποφάσισα να απαντήσω ξεκαθαρίζοντας πως μπορούμε να συνεχίσουμε να τα λέμε σε φιλικό επίπεδο -αν και δεν το εννοούσα.

Πού θέλω να καταλήξω: Να πληρώσω. Αλίμονο. Αλλά όχι περισσότερα από όσα ήπια φίλε μου. Δεν θα βγάλεις κιόλας. Για το Θεό.

Να προσθέσω ότι μάλλον η νοοτροπία των αντρών έχει αλλάξει και αυτό είναι που με προβληματίζει. Για παράδειγμα, βρέθηκα σε ένα πάρτι στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων με την παρέα μίας φίλης. Τα αγόρια της παρέας 26-28 ετών. Πιάνοντας μία αντίστοιχη κουβέντα περί κεράσματος, τα αγόρια είπαν ευθαρσώς: «Ισότητα δεν θέλατε; Όχι μόνο όπου σας συμφέρει. Να μάθετε να πληρώνετε τώρα». Εντάξει, κύριοι. Θα πληρώνουμε. Ανάγκη σας είχαμε. Εγώ τέτοια κουβέντα δεν ξαναπιάνω. Συγχύζομαι. Όμως ούτε και ερωτικό ραντεβού ξαναβγαίνω.

ΦΙΛΙΚΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

Δεν χρειάζεται να σας πούμε ποιος πληρώνει. Όποιος θέλει, όποιος μπορεί ή εναλλάξ. Φίλοι είστε, βγάλτε άκρη μεταξύ σας. Αλλά να θυμόσαστε: Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς τους φίλους.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΡΑΝΤΕΒΟY

Σε ένα επαγγελματικό ραντεβού ο κανόνας είναι απλός: Πληρώνει εκείνος ο οποίος ζήτησε το ραντεβού. Οριστικά και αμετάκλητα; Όχι. Εάν το ραντεβού έχει ευτυχή κατάληξη για εκείνον ο οποίος προσεκλήθη, τότε μπορεί να κεράσει. Για παράδειγμα, εάν προσληφθεί ή εάν του ανακοινώσουν κάτι που τον χαροποιεί ιδιαίτερα, τότε, ναι, βγάζει το πορτοφόλι και με χαρά τα «ακουμπάει».

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Άντρες ή γυναίκες, δεν ξέρω αν σας αρέσει να πληρώνετε ή όχι, αλλά δεν έχει να κάνει με το εσάς, αλλά με το αίσθημα περί δικαίου. Βγήκατε, καταναλώσατε, να είστε έτοιμοι να πληρώσετε το τίμημα. Απλώς οι άντρες ας διαβάσουν στο Savoir Vivre, το σημείο εκείνο που λέει για τα τρία «Π» που δεν πρέπει να αφήνει ένας άντρας να πιάνει μία γυναίκα. Πόμολο, παλτό και… ψάξτε για το τρίτο.